Σελίδες

ΌΧΙ ΣΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΣΤΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ


Τα αιολικά πάρκα καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον της Κεφαλονιάς και υποβαθμίζουν τη ποιότητα ζωής των κατοίκων. ΟΧΙ στη παραπέρα ανάπτυξη τους

Η Κεφαλονιά αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα από τα ομορφότερα νησιά της χώρας μας. Εξελέγη πρόσφατα από το γνωστό αμερικάνικο περιοδικό Forbes ως το τέταρτο πιο ποιοτικό μέρος της Ευρώπης για να ζει κανείς. Δυστυχώς όμως, τα τελευταία χρόνια ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια αιολικά πάρκα προκαλώντας ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή στο νησί. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ( ΡΑΕ ) έχει ανακοινώσει θετικές γνωμοδοτήσεις για σειρά ιδιωτικών επενδύσεων σε αιολικά πάρκα στη Κεφαλονιά, που πληρούν τα κριτήρια του Ν.2773/99. Μέχρι σήμερα έχουν εγκριθεί τα παρακάτω, ενώ υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και από άλλες εταιρείες οι οποίες αναμένουν απλά την έγκριση των αδειών τους από τη ΡΑΕ.
Αναλυτικότερα:

1. Το πρώτο αιολικό πάρκο ήδη λειτουργεί στη περιοχή Μανολάτη – Ξερόλυμπα, της κοινότητας Διλινάτων, όπου στη κορυφoγραμμή εγκαταστάθηκαν 17 ανεμογεννήτριες συνολικής ισχύος 13,6 MW, από την εταιρεία Τετράπολις Αιολικά Πάρκα Α.Ε.
2. Το δεύτερο ( υπό κατασκευή ) βρίσκεται στην Αγία Δυνατή με 14 ανεμογεννήτριες, συνολικής ισχύος 27,2 MW από την ΑΙΟΛΙΚΗ ΠΑΝΕΙΟΥ Α.Ε., θυγατρική του ομίλου ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ ΑΕ.
3. Το τρίτο θα δημιουργηθεί στη θέση Ημεροβιγλί, συνολικής ισχύος 30 MW, από την ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΛΛΑΣ Α.Ε., με βασικό μέτοχο τη ΚΤΙΣΩΡ ΑΤΕ.

Η όρεξη άνοιξε για τα καλά θα λέγαμε. Τελικά, τι κέρδος αφήνουν οι παραπάνω επενδύσεις στη τοπική αυτοδιοίκηση και κατά επέκταση στους ίδιους τους κατοίκους; Η απάντηση είναι, απολύτως τίποτε. Αν το όλο επιχείρημα γινόταν τουλάχιστον με κυρίαρχο μέτοχο το δημόσιο και όχι ανώνυμες εταιρείες, τότε θα είχαμε κάποια οφέλη από το φθηνό παραγόμενο ρεύμα, για το λαό της Κεφαλονιάς.

Αξίζει να επισημανθεί, ότι πίσω από τη βιτρίνα των αιολικών πάρκων, κρύβεται μία βαριά βιομηχανία παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που δεν έχει περιβαλλοντικές ευαισθησίες και αδιαφορεί για τους κατοίκους. ΄Έρευνες σε ενεργά και νεκρωμένα αιολικά πάρκα στη Γαλλία, Αγγλία, κ.α. έχουν δείξει τις σοβαρές αυτές επιπτώσεις στην αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος, στη χλωρίδα – πανίδα και στη καταστροφή παραδοσιακών μονοπατιών. Οι ανεμογεννήτριες επίσης, παράγουν θορύβους ( μηχανικούς και αεροδυναμικούς ) που επιδρούν στη ψυχική υγεία των κατοίκων, οι οποίοι εμφανίζουν σταδιακά αρρυθμίες και άγχος. Η δε οικονομική αξία των ακινήτων των κατοίκων, υποβαθμίζεται επειδή όπως είναι λογικό, δεν υπάρχει αγοραστικό ενδιαφέρον σε περιοχές που έχουν εγκατασταθεί αιολικά πάρκα.

Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα αιολικά πάρκα, επιλέγουν συνήθως απόκρημνες περιοχές με σχετικά λίγους κατοίκους για την αποφυγή δυναμικών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων. Το σύνολο των χωρικών είτε από άγνοια είτε με τη συγκατάθεση των τοπικών αρχών παραπλανούνται ως προς τη θετική συμβολή που θα έχουν οι επενδύσεις στην ανάπτυξη του τόπου τους. Για την επίτευξη των στόχων τους, οι εταιρείες αυτές δελεάζουν με χρηματικά ποσά τους κατοίκους για τη χρήση της γης τους, για δεδομένο χρονικό διάστημα. Όλες αυτές οι πολλά υποσχόμενες πράσινες επενδύσεις έχουν μέση διάρκεια ζωής μόλις 20 – 25 χρόνια ενώ η συνολική παραγόμενη ενέργεια τους θεωρείται ασήμαντη. Τα παιδιά μας θα κληρονομήσουν γιγάντιους μεταλλικούς σκελετούς στηριγμένους πάνω σε μπέτινες βάσεις χιλιάδων τόνων, αποτέλεσμα της πολιτικής < ο σκοπός αγιάζει τα μέσα >.

Τα αιολικά πάρκα για να λειτουργήσουν απαιτούν ανέμους περισσότερο ή λιγότερο ισχυρούς, δηλαδή απαιτούν ένα αιολικό δυναμικό. Η μέση ετήσια επιφανειακή ταχύτητα των ανέμων στις διάφορες περιοχές της χώρας αποτυπώνεται σε χάρτη του ΥΠΕΧΩΔΕ και πιο συγκεκριμένα σε 2 κατηγορίες:

Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας ( ΠΑΠ ) και
Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας ( ΠΑΚ )

Στις ΠΑΠ εντάσσεται όλη η ηπειρωτική χώρα και η Εύβοια, με εξαίρεση την Αττική H μέση ταχύτητα των ανέμων είναι 6-8m/sec. Το μεγαλύτερο όμως αιολικό δυναμικό ( πάνω από 8m/sec) εντοπίζεται στα νησιά του: Β. Αιγαίου, των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, ορισμένων περιοχών της Κρήτης και της Εύβοιας Στις ΠΑΚ εντάσσονται τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα δηλαδή η Αττική, τα νησιά του Αιγαίου, του Ιονίου και η Κρήτη. Τέλος στις ΠΑΚ εντάσσεται και ο υπεράκτιος θαλάσσιος χώρος, μαζί με τις ακατοίκητες νησίδες. Ο χωροταξικός σχεδιασμός των αιολικών εγκαταστάσεων ορίζει ( άρθρο 6 ) περιοχές αποκλεισμού και ζώνες ασυμβατότητας Πρόκειται για ελάχιστες αποστάσεις από οικισμούς, οδικά δίκτυα περιοχές φυσικού κάλλους, εθνικούς δρυμούς, αρχαιολογικούς χώρους, κ.α.

Στη Κεφαλονιά παρακολουθούμε με δέος τη πρωτοφανή καταστροφή των βουνών από τους επιχορηγούμενους επενδυτές που είναι < ηλίου φαεινότερον > ότι δεν έχουν οικολογικές ευαισθησίες. Στο νησί, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως είναι τα φωτοβολταϊκά συστήματα με εγκαταστάσεις μετατροπής της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρική ενέργεια., οι οποίες θα είχαν μηδενικές επιπτώσεις στη φύση και στη ζωή των κατοίκων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το νησί μας είναι ένας μικρός γεωγραφικός χώρος, με συγκεκριμένη φέρουσα ικανότητα, με συγκεκριμένα όρια και πρότυπα ανάπτυξης. Υπάρχουν με άλλα λόγια, σοβαροί περιορισμοί που απορρέουν από το τουριστικό προσανατολισμό και το εξαιρετικό φυσικό – πολιτιστικό περιβάλλον όπου οφείλουμε να διασφαλίσουμε με κάθε τρόπο από τις ανεμογεννήτριες. Συνεπώς, απαιτούνται να γίνουν άμεσα προσφυγές μέσω περιβαλλοντικών - πολιτιστικών συλλόγων και τοπικών τουριστικών παραγόντων για την ακύρωση των παραπέρα σχεδίων ανάπτυξης αιολικών πάρκων.

Όλοι οι Κεφαλονίτες οφείλουμε να αναλογισθούμε τις ευθύνες μας απέναντι στις νέες γενεές και να αντιδράσουμε δυναμικά, όπως αντέδρασαν έγκαιρα άλλοι πολίτες σε διάφορες περιοχές της χώρας ( αλλά και του εξωτερικού ) και πέτυχαν τη μη εγκατάσταση τους. Η έλλειψη αντικειμενικής ενημέρωσης, η ανοχή και ιδιαίτερα η απάθεια δεν εξυπηρετεί το λαό μας αλλά αντίθετα τα σχέδια εκείνων που επιβουλεύονται το νησί για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Για όλους τους παραπάνω λόγους οφείλει και η τοπική αυτοδιοίκηση να κάνει την αυτοκριτική της, να επαναπροσδιορίσει τις μελλοντικές θέσεις και αποφάσεις της, σε ένα τόσο μείζον περιβαλλοντικό και κοινωνικό ζήτημα που παίρνει πλέον επικίνδυνες και μη αναστρέψιμες διαστάσεις, για το μέλλον του τόπου μας.

Μάκης Μπαλτσαβιάς